از رباعی نفسی تازه کنم
سه شنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۶، ۰۵:۳۰ ب.ظ
ما را بنویس قوم بی باور را
ما خالق زخمهای یکدیگر را
ما; پای شکسته بسته بر آتل را
ما; پشت فرو نشسته بر خنجر را
جاویدان رافی
نیروانایم و بودا کنمت...
غزل ایینه این روح مکدر شده است
عرصه ی سخن بسی تنگ است
و عرصه ی معنی بسی فراخ
از سخن، پیش تر آ
تا فراخی بینی
و عرصه بینی
هنوز ما را اهلیت گفت نیست
کاش اهلیت شنودن بودی...
"شمس تبریزی/مقالات
طبقه بندی موضوعی
-
منتخب غزل معاصر
(۱)
بایگانی
- اسفند ۱۴۰۲ (۷)
- شهریور ۱۴۰۱ (۲)
- بهمن ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۱)
- آذر ۱۳۹۶ (۳)
- خرداد ۱۳۹۶ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱)
- فروردين ۱۳۹۶ (۲)
- بهمن ۱۳۹۵ (۲)
- دی ۱۳۹۵ (۳)
- آذر ۱۳۹۵ (۲)
- آبان ۱۳۹۵ (۵)
- فروردين ۱۳۹۵ (۲)
- تیر ۱۳۹۴ (۱)
- خرداد ۱۳۹۴ (۷)
آخرین مطالب
- ۰۲/۱۲/۱۳نظر شما چیه ؟؟!
- ۰۲/۱۲/۱۲شاعر بودن از نگاه فروغ
- ۰۲/۱۲/۱۲زن
- ۰۲/۱۲/۱۲اگر قاجار با روس ...
- ۰۲/۱۲/۱۲از جبران خلیل جبران
- ۰۲/۱۲/۱۲برف می بارد
- ۰۱/۰۶/۱۲و بعد از تو من با خودم بد شدم
- ۰۱/۰۶/۱۲و دست زد به ضریح مطهری که نبود
- ۹۸/۱۱/۱۵مرتد نیست
۲۳ تیر ۹۶ ، ۰۹:۰۱
مهدی
مهدی
ما را بنویس قوم بی باور را ...عالی
پاسخ:
ممنون شادمان باشی
ممنون شادمان باشی
۲۹ تیر ۹۶ ، ۰۵:۰۴
همایون
همایون
بسیار عالی..