شهر... در موی بلند ماه زندانی شده
ماه رمضان است و برکت های طولانی شده
"شب" که با یادت خوشم کوتاه تر از موی من
مثل موهای تو "روز" تشنه طولانی شده
برکت از خواب زمین میجوشد و ورد سحر
شهر قرآنی پر از انفاس روحانی شده
حال من اینروز ها حال اسیر خسته ای است
گشنه از خواب کباب ناب سلطانی
شده
چون کویری تشنهء باران در این تیر لجوج!
تیر ماه من ندارد روز بارانی شده
ناز کم کن ..خون مخور در کاسه دلها عزیز
نازهایت عامل نقض مسلمانی شده
بس که می در کاسه خون دل من خورده ای
چشمهایت مثل احسان علیخانی شده!
روزه هایم با غم پنهانی ات وا میشود
ای مسلمان اسیر نامسلمانی شده!!
در خمار "ربنا" ...افطار ها بی شوق شد
روح من محروم از افطار° درمانی شده
ساز آن آوازه خوان پیر دیر ما بخیر
آن مسیحا دم ..غزل پرداز ربانی شده
چند روزی روزه را با بغض خود وا میکنم
کشتی ام... وامانده در دریای طوفانی شده
تا بیایی شعر و شاعر از نفس افتاده اند
عشق با امروز و فردای تو قربانی ...
""جاویدان رافی""
