نیروانایم و بودا کنمت...

غزل ایینه این روح مکدر شده است

نیروانایم و بودا کنمت...

غزل ایینه این روح مکدر شده است

عرصه ی سخن بسی تنگ است
و عرصه ی معنی بسی فراخ

از سخن، پیش تر آ
تا فراخی بینی
و عرصه بینی
هنوز ما را اهلیت گفت نیست
کاش اهلیت شنودن بودی...

"شمس تبریزی/مقالات

طبقه بندی موضوعی

۲ مطلب در فروردين ۱۳۹۶ ثبت شده است

سالها ست حساب درد هایم از دستهایم ...


اتفاقهای خوب و روزهای شاد 

کوتاهتر از موی این روزهای توست 

که بازار طلا را کساد می خواهد


سال که تکرار می شود تو را با غمهایت بزرگتر می کند 

و اینه به تکه های کوچکتری 

 تبدیل می شود 

وقتی می شکنی ...

من به تمام اتفاقات زندگی در تمام روزهایی که گذشته فکر میکنم

بارها از بالای خودم افتاده ام 

 پایین تر از پس کوچه های شوش تا بالاتر از برج های یاسر را زیسته ام 

و در اعماق کوتاهشان قدم زده ام 

و هر سال فکر میکنم 

ای کاش رویای صلح آمیز  خانه های بی در و دیوار با سیزده از خوابهایمان بدر نمی شد 

 و من هر سال سبزه را به تکثیر موی سفیدت گره نمی زدم 

به غلغله اندوه در خانه های این در و دیوار های فاصله پرور

بگذار موی بلند به تو بیاید و بخت کوتاه به من 

بگذار موهایت را بلند ببافم 

و توی خیابان مانند مردی شاد قدم بزنم 

تا بلند بخوانم  

 _ کاشا تقویم  چرخش مداومی از بیست و هفت اسفند تا چهارده فروردین بود ....


#جاویدان_رافی 





#اوقات_خوش آن بود که با دوست به سر شد 

باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود 



#بهشت آنجاست که آزاری نباشد 

کسی را با کسی کاری نباشد 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ فروردين ۹۶ ، ۲۱:۱۷
ج. رافی

سرگیجه های خالی من کیستم بودی

بهت عجیب هستم اما نیستم بودی


آه ای نود با رنج از پنجت گذشت این ماه

زخمی ترین سالی که در آن زیستم بودی 


بی شک نود و پنج  در نود و رنج ترین حالت ممکن خود بود و گذشت این  سالی که نفسهای آخرش را می کشد سال بی پرندگی بود از بس پرنده های رها را در اسمان آبی نامعلوم پرداد.در آسمان تیره بی برگشت... از بس که پُر بود از خبر بد 

روزی نشد  که چشم وا کنیم و خبر بد به گوشمان نریزد... کابوس مرگهای پی در پی ...انفجارهای خونین ...قطار های در آتش بی مسوولیتی خاکستر شده ...اتشنشان های در آتش مانده پلاسکو و زخم عمیق و بی مرهم بی ترانگی ..کولبرهای مظلوم ..گورخوابهای گم شده در بهت عظیم فراموشی و ..و ..و ..رفتن عزیزانی که رفتنشان درد بود در هوایی که سرد بود  استاد عباس کیارستمى  داوود رشیدى ، على معلم ، دنیا فنى زاده ، جعفر والى ، اصغر بیچاره ، حبیب محبیان ، بهمن زرین پور ، پرویز شاهین خو , کاظم افرند نیا ، حسن جوهرچى ،  مهرى راد ، مهین کسمایى ، افشین یداللهى ، تونى زرین دست ، خسرو شجاع زاده .ملیحه نیکجو مند...چقدر ادامه پیدا می کند این لیست اگر بخواهیم بنویسیم و این غم انگیز است فاتحه ای نثار روح همه این عزیزان در پایان این سال شگفت سرشار از ترانه های غم انگیز با امید به سالی بهتر ...اگرچه دریغی همواره با ماست..  


#آه از این نود و پنج این کبیسه مرگ اندیش


جاویدان رافی 30 اسفندماه نود و رنج

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ فروردين ۹۶ ، ۰۲:۰۶
ج. رافی