مرتد نیست

کسی که با تو سر خم نشسته مرتد نیست 

که مثل چشم تو در ساقیان سرآمد نیست 

  چه دوزخی چه بهشتی که در همه حالات

  کسی که شاعر چشم تو شد مردد نیست 

تو را به بوسه قسم دادمت نپرهیزی  

که جمع بوسه و پرهیز با تو مفرد نیست 

  تو آتشی و تنت گرمخانه غزل است 

جهان با تو مرا می جهنّمد بد نیست   ...

 

 

جاویدان رافی